Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi4
Bugün Toplam258
Toplam Ziyaret1836267
M. Demirel Babacanoğlu
karaisalihaber@hotmail.com
DÜZİÇİ KÖY ENSTİTÜSÜ GEZİSİ
18/04/2017


Düziçi Köy Enstitüsü’nün temeli ulusal eğitim bakanlığı olurlarıyla, yönetici Ahmet Lütfi Dağlar girişimiyle 1939 yılında Adana Güneşli İlkokulu’nda atılıyor; eğitmen yetiştiriliyor burada. 1940 da da okulun adı Düziçi Köy Enstitüsü’ne dönüştürülüyor.

İşte bu okulların 76. kuruluş yıldönümündeyiz. Her yıl olduğu gibi 17 Nisanlar bizim için sevinç günleridir. Eğitim! Yüksek eğitim, ulu eğitim bugün doğmuştur. Her güzelliğe, her iyi şeye, her yüce konuya karşı olanlar, köy enstitülerini yıktılar 54’de.

1946 değişen iktidar, Ulusal Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel’i bakanlıktan aldı, Ulusal Eğitim Genel Müdürü İsmail Hakkı Tonguç’u görevinden uzaklaştırdı. Şemsettin Sirer’i Ulusal Eğitim Bakanı yaptı. İşte bundan sonradır ki olan oldu. Usa gelmedik karalar sürüldü köy enstitülerine.

Düziçi Köy Enstitüsü’ne gideceğiz. Mehmet Göl, İbrahim Baykal, İsmail Arslan, Hüseyin Çapar, Mesut Abdülazizoğlu, Bayram Ali Taparlı’dan oluşan kurul yönetiyor geziyi. 16 Nisan akşamı Güneş Restoran’da yemek yenildi, konuşuldu. Ertesi gün Uğur Mumcu Meydanı’nda hazır olan üç otobüse binildi, Düziçi’ne gidildi.

Okulun yıkık-dökük yapıları, çam ağaçları, eğitim aydınları karşıladı bizi. Otobüsümüz yemekhanenin önünde durdu. Yemekhanenin kapısı sıkı sıkı kapalıydı. Bitişiğindeki Düziçi Fen Lisesi, Karacaoğlan Meslek Lisesi’nden ses yoktu. Allah aşkına ne bir müdürü, ne bir yardımcısı, ne bir öğretmeni yanımıza bile uğramadı. Büyüklerinden böyle mi buyruk almışlardı? Yoksa koltukları mı sallanırdı. Aydınlık mı bulaşırdı bizden onlara?...

İkinci Bina önündeki bahçede bulunan Atatürk büstünün çevresinde toplandık. Başta Atatürk olmak üzere ulusal eğitimcilere saygı duruşunda bulunduk, İstiklal Marşını söyledik. Eğitimci dostlarla selamlaştık, hal hatır soruştuk. Gezdik okulumuzu yine köşe bucak.

Birinci binadan Osman Ünver’in sesini duyar gibi oluyorum, yerlere çöp atmayın… Aman aman her taraf çöp kağıt dolu… Dayanamadı birinci bina ağlamaya başladı. İkinci bina, üçüncü bina, dördüncü bina, yatakhane, hamam, havuz, işlik, müzik atölyesi, lojmanlar, motorhane, botanik bahçesi, sera, avlu duvarları, voleybol, basketbol, futbol sahaları, ziraat yolu, kümes, ahır, tarım alanları, bahçeler hep ağlıyorlardı hüngür hüngür.

O kadar çok gelmiştik bu yıl. Adana, Mersin, Antep, Antakya, Maraş’tan sökün edip… Ziraat’a doğru yürüdük. Öğretmenevi’nde yemeğe katılacağız, sığmadı yarımız. Bahçede oturduk, Ahmet Yaşar Erçetin, Yaşar Dinçer, Yaşar Onar, Osman Taştan, Mehmet Koca, Hasip Kara, Ben…Sınıf arkadaşlarımla konuşuyoruz, özlem gideriyoruz. Evlenmişler, yaşlanmışlar, torun sahibi olmuşlar…

Sabiha Yaman öğretmenizi gelmiş İstanbul’dan, öğretmenevinin bir köşesinde buldum, elini öptüm, nasıl ve niceliğini sordum, iyiymiş, sevindim. Atatürk Şair Şiir adlı kitabımdan armağan ettim.


1360 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

HAYRETTİN İVGİN DERGİLERİ - 02/12/2024
HAYRETTİN İVGİN DERGİLERİ
ÖĞRETMENLERİM - 26/11/2024
ÖĞRETMENLERİM
Öğretmenler günü kutlu, mutlu olsun… - 26/11/2024
Öğretmenler günü kutlu, mutlu olsun…
ATATÜRK ÖLDÜ MÜ - 09/11/2024
Yazan: M. Demirel Babacanoğlu
GEÇMİŞTEKİ BEN…/ Öykü - 24/10/2024
GEÇMİŞTEKİ BEN…/ Öykü
OKULLARDA TEMİZLİK - 19/10/2024
OKULLARDA TEMİZLİK
CEM SULTAN - 09/10/2024
CEM SULTAN
UYKUSUZLUK ÖYKÜSÜ - 06/10/2024
UYKUSUZLUK ÖYKÜSÜ
YAŞAM BU BUDEĞİL Mİ - 05/08/2024
YAŞAM BU BU DEĞİL Mİ
 Devamı
AlışSatış
Dolar34.778434.9178
Euro36.529236.6756