Uğur Mumcu katledileli 21 yıl olmuş; katilleri bulunamamış halen. Yerin altını dinleyen, insanların soluğunu sayan yönetim niye bulsun ki? Onları keyfi gıcır.. Her şey ellerinde.. Yağmur onların, yel onların; isterlerse tsunami, süt liman yaparlar ortalığı.. İsterlerse suçsuzu içeri, suçluyu dışarı korlar. İsterlerse katili/katilleri bir saniyede bulurlar..

Biz boşuna(!) bağırıp çığırıyoruz meydanlarda; onlar sesimizi duymak istemiyorlar. Bizim çığırıp, ağlamamızdan zevk alıyorlar..

Bugün  24 Ocak 2014, Uğur Mumcu’nun ölüm yıldönümü.. Evinin önünde, karlı sokakta parça parça ettiler onu..İşi, yalnızca gazetecilikti. Doğruyu ortaya çıkarmak, okurlarına göstermekti görevi. Bunun için öldürdüler Mumcu’yu.. Öldürenler, doğruluğu, aydınlığı sevemedi bir türlü. “Her yer karanlık, makber mi yarap”?

Atatürk Parkı, Atatürk Anıtı önündeydik.. Bayraklar, pankartlar ellerde, aydınlanmacı şehitlerin fotoğrafları en öndeydi. “Uğurlar ölmez” deniyordu. Gelenler, güçlü, inançlı insanlardı.. Yerlerini almışlardı anıt önünde. Yoktu korkuları..

Atatürkçü Düşünce Derneği  Adana Şubesi Başkanı Mehmet Göl sesleniyordu: “Uğur Mumcu’nun yol arkadaşları… Konuklar, Adananılar, katılımcı kuruluşlar.. Bugün katillerin izini sürmek, ihanet çetelerinin hesabını sormak, sorgulamak için buradayız. Uğur Mumcu’nun, Muammer Aksoy’un, Kışlalı’nın, Bahriye Üçoku’un, Gaffar Okan’ın (…)  katilleri nerede? Buldunuz mu, Türk adaletinin önüne çıkardınız mı?  Haydi, laik cumhuriyetçi yiğit savcılar yakalayın suçluları, kumpasçıları, rahat etsin şehitler, güller açsın mezarlarında. Boşalsın Silivri Zindanları…”

Uğur Mumcu Meydanı’na gidildi.. Eğitim-İş Adana Şubesi Başkanı İsa Kayadan, “İşlesin adalet, Zulüm yapanlar, Uğur Mumcu’yu öldürenler bulunsun Uğur Mumcu Meydanı’na, Uğur Mumcu heykeli dikilsin” dedi özetle.. Dikerler mi?

Diyorum ki, birleştirelim ekonomik gücümüzü, bir yer satın alalım, Uğur Mumcu Alanı yapalım, oraya dikelim heykeli, muhtaç olmayalım onlara.. Ne olur, bu önerimi dikkate alınız.