Erdal İnönü,  7.11.2014 günü Çukurova Belediyesi Orhan Kemal Kültür Merkezi’nde, Çukurova CHP İlçe, ADD Adana Şubesi yönetiminin düzenlediği etkinlikle anıldı. Salonda çok sayıda partili, Atatürkçü izleyici vardı. Prof Dr. Burhan Şenatalar, Gülsüm Bilgehan, Fikri Sağlar, Korel Göymen konuştular.

Erdal İnönü’yü (6.6.1926-Ankara/31.10.207-Houston) anmak, gülü, karanfili, nergisi tanımlamak değildir, anlamaktır.

İnönü Amerika’da öğrenciyken, babasının başkanı, yöneticisi olduğu parti iktidarı yitiriyor. Bir mektup yazıyor babasına, anlam olarak, üzülmek gerekmez, siyaset kazandı diyor. Buradan çıkarsadığım sonuç şu oluyor: İktidarı yitirmek için yola çıktınız, yitirdiniz, üzülmeyin.

Konuşmacılardan hiç biri  o yılların (1946-1050) Bakanlar Kurulunun devrimci olmadığına değinmedi. Çünkü köy enstitülerinin temelinin sarsılmaya başladığı yıllar o yıllardı. DP İktidara gelince her şeyi tersine çevirdi. Halkevlerini, köy enstitülerini kapattı. Dünkü, bugünkü uzantıları da Atatürk’le ilgili ne varsa sattı savdı. Yalnızca Atatürk’ün portresi kaldı.Daha sayılamayacak geriye dönüşümler sürüyor… Mevcut muhalefet önleyemiyor bunları!

İşte, Erdal İnönü’nün mektubundan anladığım şeyler bunlar oluyor benim.

Fizik Uzmanı (Prof.) Erdal İnönü, SODEP, SHP, CHP  Genel Başkanlığını  (1983-1995) yaptı. DYP-SHP ortak hükümetinde Başbakan Yardımcılığı görevinde bulundu. Partiye siyasi ivme, canlılık getirdi, demokrasiyi yerleştirmeye çalıştı. Ne yazık çalıştığı arkadaşlarından pek çoğu onu anlayamadı.

O bir gerçek Sosyal Demokrattı. Şimdi sosyal demokrasiyi bilmeyenler sosyal demokrat oldu.

İnönü, yöntemlerini demokrasi kurallarına göre uyguladı. Partiye eksi şeyler kazandıracak yağcılardan, yalakalardan uzak durdu. Çantasını taşımak isteyenlerin hiç birine izin vermedi. Çağrılı olduğu yerlere vaktinde gitti. Kadınların siyasette etkin yer alması için % 25 kota tanıdı. Karşıtlarına sevgi, saygı duymayı demokratik bir ilke olarak hep ön tuttu. Hakkı olmayan hiçbir şeyi kullanmadı. Ona karşı aday olmak bir demokrasi gereğiydi. Ses tonunu hep aynı yükseltide tuttu. …

Onu ilk kez  yüz yüze (2.12.2003) Çukurova Üniversitesi’nde görmüştüm. Çok sevecen, güleç bir insandı, tokalaştık. Onun için Ekspres gazetesinde (4.12.2003) bir yazı yazmıştım. Bir de İlkhaber gazetesinde dünyamızdan ayrılışını içeren bir yazı (6.11.2007) yazmıştım. Bu üçüncü yazım oluyor.

Bakınız, ilk yazımda özetle şunları söylemişim:

“Saatinden 4-5 dakika önce Erdal İnönü kapıda göründü. Büyük Amfideyiz. Otuzuncu kuruluş yılı kutlanacak üniversitenin. İzleyicilerin çoğunluğu öğrenci. İnönü, kürsüde yerini aldı. Aristoteles, Copernicos,  Galileo, Voltaire, Jean jacques Rousseau gibi bilimcilerden söz etti. Aristo’nun bilgisi İncil’le çelişmiyordu. Copernicos gözlem, deney sonucunda bir dürbün yapmayı başardı. Galileo onu geliştirdi. Dünya dönüyor dediği için Engizasyon Mahkemesinde idamla cezalandırdı. Mahkemenin dayatmasıyla dönmüyor, diyerek idamdan kurtuldu. Sonra yazdığı bir kitapta bunları açıkladı. Bu kitap batının sanayileşmesine neden oldu. Osmanlılar bundan uzak kaldılar. Cumhuriyet döneminde arayı kapatmaya çalışıyoruz. Bizdeki öğretime bakıyorum, bilimsel düşünmeye yer verilmiyor. Gençler bilim insanlarının yaşam öykülerini okumalı, onlardan örnek almalı, bilime yönelmeli. Ben de halen yeni şeyler öğreniyorum…” Bu anlatılarla bir ders vermiş oldu bize. Sevgiyle anıyoruz.

11.11.2014, Adana