Bayramları bayram yapan millettir. Millet varsa bayram vardır. 30 Ağustos Zafer Bayramınız kutlu olsun.

Mondros Mütarekesiyle, milletin her şeyi elinden alınmış. Orduları dağıtılmış, silahları toplatılmış. Kuvayi milliyeci subaylar Malta Adası’na sürgün edilmiş. “Sevr” denilen ucube anlaşma zorla imzalatılmış.  Haçlı kalmış  batılılar  paylaşmış yurdumuzu… İşbirlikçileriyle hadleş olmuşlar. Ülkeyi savaşa sokanlar kaçmışlar yurt dışına…

Savaşlardan yorgun düşmüş halkımız çırpınmış, silkinmiş, yeniden kalkmış ayağa. Nesi var, nesi yoksa hazırlanmış, önderi Mustafa Kemal’le düşmüş düşmanın peşine.

Her yerde, her alanda sivil örgütlenmeler başlamış… Kimi bıçağını bileyliyor, kimi kamasını, kimi tüfeğini siliyor, kimi kırmasını… Kimi ekmek yapıyor, kimi dikiş dikiyor, yama yapıyor… Demirciler demir dövüyor, silahlar yapıyor. Eski bozulmuş silahları tamir ediyor… Kimi barut yapıyor güherçileden, kimi mermi döküyor… Kimi elimizden alınmış silahları düşmanın deposundan alıyor. Kimi İstanbul’dan Anadolu’ya kayıklarıyla geçiriyor millicileri… Kimileri cephane taşıyor Anadolu’ya…

Çukurova’da çete, Ege’de efe savaşları başlıyor… Kadınlar cephane kağnılarla cephane çekiyor cepheye. Adana, Ayıntap, Maraş, Urfa, Mersin, Tarsus, Antalya, İzmir, Aydın, Sinop, Trabzon, Kastamonu, Uşak, Balıkesir… her yerde kalkışım var. Ayakta kahramanlar…

Müttefiklerin başında İngilizler Yunanlıları İzmir’e çıkarıyorlar. Gazeteci Tahsin durur mu, tabancasını ateşliyor, yere düşüyor Yunan bayraktarı… Aman Allahım! Yunanlılar  sivil asker demiyor, giriyor kışlaya, sivil asker demiyor öldürüyor.  “Zito Yunanistan” dedirtiyor zorla. 

İngilizler  Dörtyol’dan Çukurova’ya asker çıkarıyorlar. Üzeyirli Köyü’nden Karahasanafat yarenleriyle düşmanın üstüne höreleniyor, sıkıyor ilk kurşunu… Neye uğradığını bilemeyen düşman çekiliyor!… Çapanoğlu, Anzavur, Delibaş isyanları bastırılıyor. Adana, Ayıntap, Maraş, Mersin’de yenilen Fransızlar  Ankara anlaşmasıyla çekiliyorlar…

Artık sıra sivil örgütlenmeden askeri örgütlenmeye  gelmiştir sıra.  Düzenli orduya geçilecektir. Sancılı oluyor bu geçiş. Çerkez Ethem baş kaldırıyor. Karşısında Türk ordusunu gören Ethem Yunan ordusuna sığınıyor… İnönü savaşları başarıyla veriliyor.  22 gün 22 gece süren Sakarya savaşı kazanılıyor…

Ordumuz, sonuca gidecek bir savaşın eşiğindedir. 26 Ağustos Afyon Cephesinde Mustafa Kemal ordularının başındadır. Başkomutanlık Meydan Savaşı başlatmak üzere gece sabaha karşı, kırbacını havada sallayarak hücum emrini verir. Yunanlıların altı ayda geçilemez dedikleri  telörgü engelleri altı günde geçiliyor. Yusuf Ziya Ortaç, “Akdeniz” adlı şiirinde şöyle anlatıyor o günleri:

“26 Ağustos gece sabaha karşı,/ Tapların çelik ağzı, çaldı bir hücum marşı./Bu ölüm bestesinin içinde yandı dağlar/ Altüstü oldu siperler, eridi ağlar.//  Fırtınadan yeyeli, yıldırımdan kanatlı,/ Alevlerin içinden geçti binlerce atlı/ Çığlıkla iniltiyle sarsıldı köşe bucak,/ Savruldu gökyüzüne kafa kol, gövde bacak/…/ Süngüler tam amaca on dört günde vardı,/ O gururlu alınlar yere düşüp yavardı.”

Yunanlılar bozulmuş kaçıyorlardı, kaçarken geçtikleri yerleri yakıp yıkıyorlardı. 9 Eylül’de varıldı İzmir’e. Düşman  attı kendini Akdeniz’e. Ulaşamadı çoğu ülkesine Boğuldu denizde. İşte böyle kovuldu yurttan düşman. 30 Ağustos Zafer Bayramı. Kutlu olsun.