Öğretmenlik nedir?

Öğretmekten kaynaklanan bir sözcük.

Öğretmek tarihin en ilkel devrinden beri var.

Öğretmen öğrenir, öğretir. Dolmak,  boşalmak gibi bir şey.

Öğrenmeyen, öğretemeyen,  öğretmen değildir.

Okul bitti, öğrenmek, öğretmek  bitti diyemez öğretmen. Yaşam boyu öğrenmek, öğretmek konumundadır…

Yaşam da bir okuldur. Yaşamın öğretmenleri, doğanın kendisidir.                                                                                                                                                               

Bu okuldan bir şey öğrenemezsen yaşayamazsın.

Öğrenmek;  görmekle, dokunmakla, okumakla, konuşmakla, dinlemekle, gözlemle, deneyle (…) olur.

 Ama olmuyor!

 Ezberliyorlar. Ezberletiyorlar. Ezberlemek, ezberletmek, öğrenmek-öğretmek  demek değildir. Plak, bant, ses aktarıcılar da öyle değil mi? Ezberlenen bilgi yinelenmedikçe unutulur…

Geçtiğimiz yıllarda üniversite sınavlarının birinden 62 bin, birinden 34 bin öğrenci sıfır aldı. Neden? Nedenin ne olduğunu araştıran, çözümleyen, yanıtlayan yok gibi!

Ezberleyen, ezberletilen sınava kazanıyor! Sonra ne oluyor? Alışkanlık halini alan ezberlemek, ezberletmek sonunda üniversite bitiriliyor! Bitirenler kendi brançlarında/kollarında zorlanıyorlar… pratikten öğrenen usta öğreticilerin eline diline bakıyorlar…

Öğrenmiş olan, kalite alan haydiiii yurtdışına…

Geri kalan, üniversiteyi bitirmiş öğrenciler iş bulamıyorlar…

Bu neyi gösterir?  Bilemediniz mi? Haydi ben söyleyeyim:

Öğretmenin,  hocasının  kalitesinin düştüğünü göstermez mi?

Bazı öğrencilere pi sayısının ne demek olduğunu soruyorum, 314.. diyorlar; peki bu  314 nerden geliyor diyorum? Yanıt yok.

Bir ip alınız, belinizi, veya daireyi çepeçevre sarınız/ölçünüz, ipi üçe katlayınız, bir katını alınız, işte budur diyorum pi sayısı...

Bir  de “analitk” ne demek diye soruyorum; onu da bilmiyorlar:  çözümlenmiş anlamına geldiğini belirtiyorum... yani bir bakıma bir sorunu “analiz/ sentez” etmek…

Hece ölçüsünü, uyağı, ayağı, maniyi, koşmayı, şiiri, destanı, ayrı yazılan ki’yi, de’yi…  sormuyorum. Sorsam onları da bilmeyecekler!

Türkçe öğretmeni olmayanların çoğu yazım kurallarına geldi mi; Türkçe öğretmeni ilgilensin diyorlar… Şiiri, öyküyü, romanı, denemeyi, fıkrayı, günlüğü… yazım kurallarını Türkçe öğretmeni okuyacak, bilecek... Böyle bir yaptırım mı var eğitimde? Matematik, Sosyal Bilgiler, Fen Bilgileri, Din Bilgisi, Resim, Müzik, Beden Eğitimi.. öğretmenleri okumayacak…? Öyle mi? Peki bir dersi, bir sorunu, nasıl anlatacaklar, nasıl öğretecekler öğrencilerine… Özel adların baş harfini küçük yazarlarsa, görmezden mi gelecekler? Ben matematik, ben müzik, ben resim, ben beden eğitimi, ben din dersi öğretmeniyim, beni ilgilendirmez mi diyecekler?

Olacak şey mi bunlar?  Ne yazık ki, oluyor.

Öğretmen, öğretici, hoca (prof) yetiştiren sistemde yanlışlık olmalı!

Sistem neden gözden geçirilmiyor?

Bütün derslerin temeli Türkçe (edebiyat) değil mi?

Bir matematik sorusu Türkçe kurallara uygun sorulmuyorsa, o soru anlaşılmaz; anlaşılmazsa çözümlenmez.  Bu aksaklık, eksiklik kime aittir?

Bakınız size bir şey söyleyeyim: Thales matematikçidir.

Aruz ölçüsünün bulucusu kimdir diye sorsam size?

Yanıt yok mu diyeceksiniz?

Söyleyeyim: Thales.

Leonardo da Vinci matematikçidir.

Şair Hüseyin Ferhad matematikçidir.

Karabüklü şair İbrahim Yıldız matematikçidir.

Fazıl Hüsnü Dağlarca matematik çalışmadan şiir yazmaz.

Edebiyat bir matematiktir. Kuralları matematik üzere işler.

Kilim, halı dokuma bir matematiktir. Her ipin, her ilmeğin, her nakışın bir matematiği vardır. Resim, müzik, beden eğitimi (…) de öyle.

Kaldırımda yürüme, arabaya binme, yemek yeme, günü sayma, saate bakma.. bir matematiktir. Taşı kaldırma, taşıma, atma bir matematiktir.

Matematik  bilmeden edebiyat, diğer bilimler olmaz!

Edebiyat bilmeyen, gazete, dergi, kitap okumayan öğretmenlik yapamaz. Hele ezberleyen, ezberleten hiç öğretmenlik yapamaz…

23.05.2021, Adana