Ne yazacağım? Konu bulamıyorum! Aslında konu çok. Hangisini yazacağım? … “Zülf-ü Yâre” dokunmadan yazı yazmak olmuyor! Ne kadar kaçınsam, ucundan, kıyığından dokunuyorum  “zülf-ü yâre…” Yanıyor yârin canı! 

Haaaa bak aklıma geldi yârin canı yanıyor deyince.  2011 Temmuzunda Almanya’ya gitmiştim, oğlumun eşinin bir köpeği vardı. Bizim buralarda o tür köpeklere fino derler. Finoyla  eğlenmeye bakıyordum. Tepkisi ne olacak diye kılından çekmiştim… Gitmiş haber vermiş sahibine. 

Akşam oğlum, “Ne yaptın baba köpeğe?” dedi. Hiçbir şey yapmadım, şöyle kılından çektiydim dedim. (Köpek için zülüf demiyoruz, kıl diyoruz.) Eşi de kendi de güldüler. Köpek sana darılmış dediler…

 Gerçekten de öyleydi. Bana yaklaşmıyor. Uzak duruyor, kaçıyordu…  Gönlünü almak için epeyce uğraştım. Yaklaşmıyor, barışmıyordu benimle. Oğlum,  “Dur baba” dedi, mutfaktan biraz pastırma getirdi verdi bana. Köpeğe verdim, önce nazlandı, sonra aldı yedi. Yavaş yavaş alıştı bana. Barıştık. 

Bak işte hani atalar demiş ya laf lafı açar...

Zülfü yârdan çıktı köpek hikayesi… 

Yani bu zülüf epeyce değerlendi. Örtünün içine kondu. Kondu da ne oldu? Kimi TV’lerde izlence yapılıyor. Olumsuz olaylara karışanların çoğunun zülüfleri örtülü… Sen zülfünü örtüyorsun, iyi güzel. Kocanı bırakıp kaçıyorsun başka bir adama, üstelik çocuğun da var. Yakışıyor mu sana?

 Yakışsın yakışmasın böyle bir yaşamı seçmişler herhalde. Ya da şaşırmışlar iyice. TV’deki izlek yapıcısı çözmeye çalışıyor olayı… Anlıyorum ki zülüflerde değil kafada bitiyor iş… Kafanın içi töreli (ahlaklı) değilse, gerisi boş…

 Şu TV var ya TV, her şeyi gösteriyor… Taciz mi ararsın? Sarkıntılık mı ararsın? Ona buna saldıranlar mı ararsın? Oto yakanlar mı ararsın?  Maganda mı… ararsın? Daha neler neler?  Töre gitmiş gümbürtüye! Ya kadını kaçıran adam. O daha berbat.

                                                                                         08.02.2021, Adana