Bugün On Kasım, Atatürk’ü özlüyoruz. Gelecek bir gün anlıyorum. Atatürk’ün ruhu geziyor aramızda, içimizde; yokluyor bizi bir bir. Sorular soruyor, nedir bu gidiş, bu memleketin hali? Böyle mi bırakmıştım giderken size. Dağlar, kentler ateşe kesmiş; birbirinize düşmüşsünüz. Vurup, kırıp yakıyorsunuz her yeri. Yer altında, yer üstünde ölümler artıyor. Yok oluyor artı değerler. Durduramıyorsunuz bu tehlikeli gidişi. Oysa size güçlü bir millet, güçlü bir ordu bırakmıştım. Ne zaman güçleneceksiniz yeniden. Ben Atatürk ruhu sarsıyorum sizi; uyanın artık uyanın, yeni bir Atatürk beklemeyin, Atatürk var içinizde. Ben ölmedim, sizlerle yaşıyorum. Ansızın belki bir gün gelecek o Atatürk. Ülkeme esenlik diliyorum. Ben de bir şair olarak “Gel Mustafa’m Gel”, esen olun esen, dik durun… diyorum.

gel mustafam gel

muratpalas oteline gel

liman von sandres paşa hazır

yıldırım orduları grup komutanlığını teslim al

düşman yine kapladı memleketi

bandırma vapuru bekler

samsuna çık yine

belirlesin halk yazgısını

gel mustafam gel

erzurum dağlarından sivas’a gel

gazeteci brovn bekliyor

arkasında abd, ingiliz

memleketin başında

yeni mandacılar

himayeciler

güneydoğu kaynıyor

oynuyor ankara

ırakta bush paşa

aznavur çapanoğlu, delibaş isyanda

gel mustafam gel

ankara’nın başına gel

ankara kalesinden toplar atılsın

gümbürdesin sakarya

düşman yine denize dökülsün

şırnak hakkari kandil

başbağlardan kalksın ölüm

gel mustafam gel

diyarbakır merkez yapılıyor

eş başkan ferit paşa

pirandan çıktı yola

yeni saitler

yeni İngilizler, abd

başa oynuyor

ordunu dağlara sal

kentlere sal

yok olsun düşman

yaşasın cumhuriyet

cumhurbaşkanı olsun Atatürk yeniden