ERCAN KONT’TAN ŞİİR DİNLETİSİ

Ercan Kont 02. 05. 1942 Adana’da doğmuştu. 23. 12.2019 günü kaybetmiştik. Onu çok severdim. Onun için yazdığım “Ercar Kont’tan Şiir Dinletisi” yazımı, anısına ithaf ediyorum. …

Ercan Kont’u,  Adana’ya öğretmen olarak geldiğim yıllarda (1978...) tanımıştım. O bir tiyatrocu, sunucu, şiir okuyucu, işini iyi yapan,  sakallı (Sakalsız gezdiği pek görülmemiştir.), ortadan uzun boylu, az kırlaşmış saçlı, gideceği yere serçe gibi sekerek giden, güvenli, güleç yüzlü, Türkçe’yi güzel konuşan, paraya  önem vermeyen, Adana sevdalısı bir sanatçı. 

Birinde, “Adana’da kalacağım ölünceye kadar, hiçbir şey yapamasam da gübre olacağım” diyordu. “Gübre olacağım” sözünü o denli bilinçli söylüyordu ki, belki çoğu anla(ya)madı bunu. Gübrenin bitkiler için ne anlama geldiğini düşünürseniz, söylenmek isteneni kavrayabilirsiniz!

 26.3.06 günü saat 20.30/21.30’da Adana Büyükşehir Belediyesi Tiyatrosu  Sahnesi’nde müzik eşliğinde şiir dinletisi verdi. Çok yerde ve zamanda seslendirdiği Karacaoğlan’nın “Sakal” şiirini okudu ilkönce.

 Değirmenden geldim beygirim yüklü

Şu kızı görenin del'olur aklı
On beş yaşında da kırk beş belikli
Bir kız bana emmi dedi n'eyleyim

…
Karac'oğlan derki n'olup n'olayım
Akan sularınan ben de geleyim
Sakal seni makkabınan yolayım
Bir kız bana emmi dedi n'eyleyim

  Bizi Karacaoğlan sevdasıyla ateşledi.

F.Nafiz Çamlıbel’den “Handuvarları”ını okudu:

“Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı

Bir dakika araba yerinde durakladı

Neden sonra sarsıldı altında demir yaylar

Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar

(...)

Garibim namıma Kerem diyorlar

Aslı’mı el almış harem diyorlar

Hastayım derdime verem diyorlar

Maraşlı Şeyhoğlu Satılmışım ben”

Bedri Rahmi’den  “ Karadut’um, Çatal Karam, Çingenem”:

“Karadutum, çatal karam Çingenem

Nar tanem, nur tanem, bir tanem

Ağaç isem dalımsın salkım saçak

Petek isem balımsın, a güüm

Günahımsın, vebalimsin (...)

Behçet Necatigil’den “Gizli Sevda”:

“Hani bir sevgilin vardı

Yedi sekiz sene önce

Dün yolda rasladım

Sevindi beni görünce

Sokakta ayaküstü

Konuştuk ordan burdan

Evlenmiş çocukları olmuş

Bir kız bir oğlan”

(...)

Rıza Polat Akkoyunlu’dan “Bende Kalan Mektuplar”:

“Nokta noktam

Dün bir dostan

Uzun bir mektup aldım

Beni anlatmış sana

Ve sen ona

“Unuttum artık onu” demişsin

(...)

Unutamazsın !

Nokta noktam

Unutamazsın”

(...)

Çünkü insan

Unutmak için

Önce unutulmak gerek …”

Ve Tarancı’dan, Yahya Kemal’den, Gaybi Baba’dan … okudu…

27.03.2006, Adana

.