BENİM BAYRAMIM 23 NİSAN, 100. YILINDAYIZ

23 Nisan’ın yüzüncü yıldönümündeyiz. Kutlu/mutlu olsun. İmgesel anlamda söylüyorum. Doğduğumdan ve doğduktan sonar kaç 23 Nisan yaşadım bilmiyorum!? İlkokula başladığımda tanıştım 23 Nisan’la. Okulu, sınıfımızı  süsledik. 23 Nisan’ı konuştuk, şiirler okuduk. Şarkılar, türküler söyledik, oyunlar oynadık; çuval yarışı, yumurta yarışı yaptık…

Kaçıncı sınıftım, bilmiyorum, Hasan Ali Yücel’in  bir şiirini okumuştum, Şöyle başlıyordu: “TÜRK--Dünyada çok millet var,/ Türlü türlü devlet var,/ Fakat onlardan biri/ Eski çağlardan beri/ Pek çoğuna kök olmuş,/ Yıldızlara gök olmuş./ Hepsi ondan türemiş;/ Ondan kopup üremiş./…” Şöyle bitiyordu: “… Ayaklarımız yerde,/ Gözlerimiz göklerde/ Atatürk’te gönlümüz,/ Budur bizim ülkümüz;/ Gökleri deleceğiz;/ Türküz, yükseleceğiz!”

Düziçi İlköğretmen Okulu’nda okuyorum; bayramlarımız çok coşkulu, verimli geçiyordu. Okulu, sınıfları Atatürk fotoğraflarıyla, bayraklarla donatıyorduk. Üçüncü bina karşısında, bayrak direği önünde, toplanıyorduk törende, saygı duruşundayız, bitince İstiklal Marşı’nı söylüyoruz. Okul müdürümüz, öğretmenlerimiz, ağabeylerimiz, arkadaşlarımız konuşuyorlar, şiirler okuyorlar, önemini anlatıyorlar 23 Nisan’ın… Marşlar söylüyoruz…  Coşkulu geçiyor günümüz.

Öğretmen oluyorum. Çocuklarla birlikteyim. “Haydi çocuklar bugün 23 Nisan/ Neşe doluyor insan” deyip başlıyoruz şenliğe. Atatürk fotoğrafları, bayraklar ve yeşil dallarla süslüyoruz okulu, sınıfları. Törendeyiz, anlatıyoruz  Atatürk’ü,  23 Nisan’ı. Coşuyoruz. Veliler  gelip izliyorlar bizi. Marşlar söylüyoruz. Şarkılar, türküler söylüyoruz, yarışlar yapıyoruz. Oyunlar oynuyoruz. Oyunumuzun adı 23 Nisan; “23 Nisan/ Olunca bayram/ Seviniyor insan/…/  Ben Erzurumlu/ Ben İzmirli/ Ben Samsunlu/ Ben Adanalı/…/Ben Anadolu/  Baştan başa Türkiye/ Ayaktayız.

23 Nisan 1920, Türkiye Büyük Millet Meclisi kuruluyor. O günden bugüne 100 yıl geçiyor. 2020 yılı, kutluyoruz 23 Nisan’ı… Korana virüsü var… Bağlıyor elimizi kolumuzu. Sokağa çıkma yasakları geliyor… Korana virüsü sarmış dünyayı, Aralık ayından beri kırıp geçiriyor. Evlerde kutluyoruz 23 Nisan’ı. Bayraklarla, Atatürk posterleriyle  süsledik pencereleri, balkonları. Sazlar çalıyor, şarkılar, türküler söyleniyor. Kutlu, mutlu olsun bayramlar diyoruz. Yaşa var ol 23 Nisan…

Her 23 Nisalarda bakarım gazetelere ne yazmışlar diye. Geçen yılın (1919) 23 Nisan’ında Cumhuriyet, iki büyük sayfa ayırmış çocuklar için. Sayfada şiir, öykü, fıkra, resim, anı, fotoğraf, Atatürk, bayrak var.Hepsini, çocuklar yazmışlar, çizmişler, anlatmışlar… sevindirik oldum.

“ATAMIN İZİNDE KOŞARIZ—Ulusal egemenlik bayramı/ Atatürk’ün çocuklara armağanı/ Görün bugün bizden oyunları/ Bizimle oynar dünya çocukları/ Süsledik bütün okulları/ Bayraklarla donattık evleri/ Barış için el ele çocuk elleri/ Atamın izinde koşarız ileri”-Ahmet Esat Polat-Ali Kahya İlkok-Kocaeli.

“YARIN UMUTTUR—Sıcak bakışlarımızın/ Ellerimizde yarattığı sevgiyle/ Beslerdik her doğan yeni günü/ Sevgiyi, neşeyi umudu anlatırdık/ Doğadaki her canlıya/ Bitsin isterdik karanlıklar/ Yarınlara daha umutlu bakmak için çiçeklerle beslerdik hayatı/ Kokusu soluğumuza karışsın diye”-Serhat Zengin,TEGV Diyarbakır Kulp Öğrenim Birimi-

“BENİM BAYRAMIM 23 NİSAN-- 23 Nisan’da doğdu güneş/ Aydınlanıverdi Türkiye’m/ Biz çocuklar oyuna durduk/ Geldi Atatürk katıldı bize/ Onu çok sevdik aldık omzumuza/ Kutladık 23 Nisan’ı/ Yaşasın Türkiye Cumhuriyeti/ Yaşasın 23  Nisan”  Asya Fırat, yedi yaşında/İst.