1550 yataklı hastanemiz açıldı. Mozartlı müzik eşliğinde hasta kabulüne başladı.

Daha sonra resmi açılış törenini gerçekleştirecek olan Sayın Cumhurbaşkanımızın bir rüyası daha gerçek oldu.

Bu gidişle Adana, yakında hastane mezarlığına dönüşecek.

Özel hastanelerle birlikte yeni yeni devlet ve üniversite hastaneleri ile biraz daha iyileşiyoruz galiba.

Yen hastane açılışına sevinsek mi, üzülsek mi bilemiyorum.

Hizmetlere karşı çıkmak doğru değil ama yine de bu yeni hastane içime sinmedi.

Yeni hastane açmak için ihtiyaç var mı yok mu? Sanırım bir fizibilite çalışması yapılmıştır. Bizim göremediğimiz 30-50 yıl sonrasını şimdiden görmüş olabilirler.

Madem hastaneye ihtiyaç varsa, hastaya da ihtiyaç vardır.

Önce toplum hasta olmalıdır ki, hastane açılabilsin. Bugün başta Adana olmak üzere bölgemizin ve toplumuzun yüzde 75’  kalp, şeker, tansiyon, kolesterol vs. hastasıdır. Bunların tamamının yolu hastanelere yolu düşecektir. Bu hastalara ilaç da gereklidir.

Geçen gün özel bir hastanede muayene oldum. Giriş ücretli. Doktor bey sağ olsun güzel ilgilendi, raporumu yeniledi, reçetemi yazdı. Eczaneye gittim. Tüm ilaçlarım vardı. Büyük bir poşet dolusu ilacı aldım. Serin yerde saklamam gerekli ilaçlarıma buzdolabımda yer bulamadım.

Benim gibi yüzlerce, binlerce hasta var.

Acaba biz hastalar, yeni yeni hastanelerin yapımına sevinsek mi? Yoksa hastane yapım işini üstlenenler mi, ilaç sektörü mü sevinse?

Biz yine Mozart dinlemeye devam edelim. Müzik ruhun gıdasıdır.