Bundan 3 yıl önce AK Parti Karaisalı İlçe Başkanlığına getirilen Ünal Işık ikinci kez seçimle (!) başkanlığa oturdu.

Ünal Işık’ı ilk kez dinledim. Güzel bir konuşma yaptı. Çok heyecanlıydı. Bu heyecanını salona da yansıtmak istedi. Kısmen başarılı oldu. Köşeye yerleştirilen 6 genç de zaman zaman Ünal Işık’ın sesini sloganlar ve alkışları ile kesti. Bazen sırıtsa da alkışçılar güzel yerleştirilmişti. Bunlar olacak tabi ki.

Genel Merkezden başlamak üzere İl’e ve oradan da ilçelere kadar varan tek liste uygulaması Karaisalı’ya da yansıdı. Adaylar çağrılıp tek aday üzerinde anlaşmaya gidilmesi talimatı verildi. Fakat Feke’de bir aday bunu dinlemedi, karşı liste çıkardı ama sandıkta yenildi. Olsun. Güzel bir demokrasi uygulamasıydı.

Karaisalı’da iki kişi Ünal Işık’ın karşısına çıkmak istedi, şansını denedi ama İl Başkanlığı bunlara izin vermedi. Biri listeye alınarak susturuldu, öteki ortalıkta hiç görülmedi zaten.

İleri demokrasiye savunan AK Parti’de maalesef parti içi demokrasinin işlemediğini bir kez daha gördük. Ünal Işık’ı kutlamama rağmen, ona maalesef seçilmiş gözüyle bakamıyorum. Atanmış bir ilçe Başkanı olarak görüyorum. Ve 400 delegeye de atanmış başkanı, prosedür gereği, seçmek düşüyordu. Öyle de oldu.

Kısaca, senaryoya uygun davranıldı. Başrol oyuncuları belirlendi. Yardımcı karakter oyunculu ve bol figüranlı bir film daha izledik.

Darısı gerçek ileri demokrat bir AK Parti’ye.