Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi9
Bugün Toplam828
Toplam Ziyaret1669214

Bizim çocukluğumda annelerimiz çalışmazdı. Çocukluğumun ve ilk gençlik yıllarımız, Küçük ve sıcak. Yoksul ve samimi.


Bizim çocukluğumda annelerimiz çalışmazdı.
Çocukluğumun ve ilk gençlik yıllarımız,
Küçük ve sıcak.
Yoksul ve samimi.
İçedönük ve derin.
Herkes birbirini tanır, birbirini sever, dert dinler, naz çeker, küser, barışır, kavga eder, çekiştirir, eğlenir, üzülür, ibadet eder; doğumda, cenazede, düğünde, bayramda bir araya gelir.
 Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.Hatta babanım bile anahtarı yoktu. Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi.Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki.En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik.Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.Annelerimiz bu durumu bildiklerinden,Kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.Mahallemizdeki teyzeler annemiz gibiydi. Susayınca girer evlerine su içerdik.Ya da pencereden bir sürahi bir bardak uzatır, hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.Kısacacı evine girip gelen (ki sadece çişi gelen giderdi evine) elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.Bu bazen bir kurabiye bazen bir meyve olurdu.Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.Düşünce kaldırırlar, kavga edince barışılırdık. Polisler gelmezdiKavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçete ile olmaz,Onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi,En fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.Azar işitip, acillere taşınmazdık.Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik.Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik. Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki..Komşumu tanımıyorum ama evinin camında temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece; bilmem kaç kuruşHepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.Mesela evleri ele alalım.
Bu evler sokağa değil, avluya bakar. Sokağa dönük yüzünde, insan boyunu aşan duvarlarında pencere dahi yoktur. Çokluk taştan yapılır ve sağırdır. Sokağa bakan kafesli pencereler bu taş kısmın üzerinde yükselen ikinci katta bulunurlar.
Evet, ev bahçeye, yani içe açılır.
Şimdi Evlerimiz var içinde yaşayan yok.Parklarımız var içinde oynayan çocuk yok.Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar, ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar...Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..Tahta iskemlelerimiz de oturan yaşlılarımız, onlara dede, nene diye hatırını soran çocuklarımız yok oldu.Ben kapılarında '' korumaların '' lerin, '' bodygard '' lerin beklediği yerlerden hep korkmuş çekinmişimdir.Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp, taksidini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana.Benim değildir bu kültür.Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder.Nedir bunlar?Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk.Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.İyi de neden böyle olduk? Biz mi istemiştik?  Yoksa hak mı ettik? Ya sizce?



532 kez okundu

Yorumlar

hangi yıllar     30/11/2012 13:17

bu yazıyı yazanın cocukluğu hangi yıllarda geçti bilmiyorum ama benim cocukluğuma benziyor.ama o yıllar cocuk olduğumuz için güzeldi bence yoksa o dönemler tam bir fakirlikti .iş güç yok para yok .çok iyi hatırlıyorum tek bir pantolonum vardı kirlenince kurumasını beklerdim.Yurtta kalıyordum yol parası olmadığından bayramdan bayrama giderdik köye
Misafir - ALİ İHSAN

AlışSatış
Dolar32.237032.3662
Euro34.794534.9339