KÜRE DAĞLARINDAN İZMİR KÖRFEZİNE

Romanın kahramanı Kemal’dir. Her köy çocuğu gibi bir çocuk Kemal, Küre Dağlarının üstünde, Kastamonu-Azdavay’ın Karcalar Köyü’ndendir.…

Bu kepir dağlarda geçim zordur, ormandan, kayalar arasından çıkarılan birkaç evlek toprakla yaşamaktadır. Evin tahılı çıksın yeter. Birkaç davar, birkaç inekten sütü yağ yoğurt katık olur… Eli iş tutacak çağa gelen çocuklar,  ya okuyacak, ya gurbete çıkacaktır… Ya da büyük kentlere, yurt dışına çalışmaya gidilecektir… Çünkü ilçeye bile doğru dürüst yol yoktur.

Kemal’in idesi ya okumak, ya okumaktır. İlkokulu bitirince  Kastamonu Gölköy İlköğretmen Okulu’na gider. Ailesi yoksuldur...  Kente bulunan orta, lise gibi okullarda okutacak gücü yoktur. Kemal, Kastamonu Gölköy  İlköğretmen Okulu’na gider. Derslerinde büyük başarılar sağlar. Matematik bölümünde okuması için İstanbul-Çapa Yüksek Öğretmen Okuluna seçilir. Ailenin İstarbul’da okutmak gibi gücü niyeti  yoktur.

Aile için başka bir neden de, Kemal’in kent kızlarıyla tanışıp evlenme sorunudur. Kent kızlarıyla evlenirse, gelin aileyi beğenmez, ailenin işine gücüne  bakmaz… Böyle bir gelinle yaşamak istemez aile. Mazlum, he işi yapacak, aileye yardımcı olacak, geçimlerine katkıda bulunacak bir kızla evlenmesi düşünülmektedir.  Aile bu ikilem içinde oğullarını, yüksek okullarda okutmak istemez. Deyim yerindeyse, keçi can derdinde, kasap et derdinde… Kemal bu ikilem içerisinde bocalamaktadır. Tanıştığı güzel kızlar kendisine ilgi gösterse de onlara umut ver(e)mez…

Kemal, İstanbul’da yüksek okulda İzmir’de üniversiteyi okuması için seçilmişti. Çok sevinçlidir. Bir umarını bulup ailesinin  gönlünü yapmıştır.

İzmir’de üniversiteye kaydını yaptırır. Burada sosyal yaşam geldiği, gördüğü yerlerden çok farklıydı. Arkadaşları arasında bir ağabey gibi tanınıyordu. Fakülteyle, öğretmenlerle, arkadaşlarıyla  arası iyiydi. Öyle yüksekten bakmıyordu insanlara.

Harçlık sıkıntısı çektiği için arkadaşlarıyla, harcamalı yerlere pek gidemiyordu. İzmir’in kızları cömert ve alımlıydı. Muazzez adında bir kızla tanışmıştı. Babası yüksek rütbeli bir subaydı. Kız onu  Bornova’da pastanelere filan davet ediyordu… Parasızlık  ve aile ikilemi yüzünden kıza hiç umut veremedi!

Okulu bitirdi Kemal, tayini Gaziantep’e çıktı. Arkadaşlarıyla vedalaştı. Sevgi onu unutamadı. Gaziantep İlköğretmen Okulu’nda göreve başladı. Arkadaşları, öğrencileri arasında iyi bir izlenim bıraktı…

                                                                                                                   04.04.2020, Adana

*Cemal Ünal, Küre Dağlarından İzmir Körfezine 238 s., roman, 1. Baskı 2015, Ekrem Matbaası-Adana